Vermicultuur (vermicultuur) bestaat uit het verhogen, onder gecontroleerde omstandigheden van temperatuur en vochtigheid,  regenwormen (Eisenia Foetida) om organisch materiaal te transformeren . Deze activiteit wordt over het algemeen geassocieerd met vermicompostering .

​

Het is een techniek die organische stof , zoals mest of groenafval, omzet en opwaardeert tot een hoogwaardige organische meststof , met daarin bevochtigde organische stof (en dus nauwelijks uitwasbaar), sporenelementen , nutriënten ( NPK ) en stoffen die "Biostimulanten" worden genoemd. ,  biologisch beschikbaar en gunstig voor de plantengroei. Het kan op industriële schaal worden toegepast en het is een van de "ecologische" manieren om organische resten te behandelen.

​

Om een wormenkwekerij te starten, is het noodzakelijk om te beginnen met het inschatten van de hoeveelheid terug te winnen afval om een voldoende oppervlakte te bieden (verdubbeling van het strooisel elke 3 maanden mogelijk, afhankelijk van de omstandigheden).

De wormen van de epigeale familie leven de eerste 10 centimeter op het oppervlak. In de vermicultuur is het daarom noodzakelijk om te werken op een oppervlak dat het afval kan ontvangen in lagen van maximaal 5 cm per opname en niet in hoogte zoals in een conventionele composter. Vermicultuur is aërobe koude compost.

Het strooisel bestaat uit een mengsel van koolstofhoudend materiaal (60 tot 80%) en voedsel met een vochtigheidsgraad en ventilatie die bevorderlijk zijn voor het comfort van regenwormen. Het stelt hen in staat zichzelf te voeden, te leven en zich voort te planten. Met andere woorden, het biedt ruimte, kost en meer als affiniteit.

Regenwormen kunnen niet alleen van voedsel leven.  Het is noodzakelijk om een koolstof / stikstofverhouding te respecteren (bruin en groen mengsel).